Toen ik voor de eerste keer een balans zag, snapte ik er geen ene drol van. Nou had ik ook nog nooit economie gehad, ik was immers pas tien jaar oud, maar toch vond ik het meteen interessant. Mijn vader legde me uit hoe alles in elkaar zat en wat het betekende. Toen der tijd snapte ik het nog niet helemaal, maar mijn interesse was geprikkeld. Mijn vader vertelde me gekke verhalen om het uit te leggen, waarvan ik me er een aantal nog kan herinneren.
Debiteuren
De woorden debiteuren en crediteuren vond ik maar raar. Ik had er nog nooit van gehoord, en wist dus ook niet wat het betekende. Mijn vader legde uit dat debiteuren mensen zijn die jou nog geld schuldig zijn. Okay, dat snapte ik dan nog wel. Maar ook toen ik jong was, was ik al redelijk scherp. Dus ik vroeg aan mijn vader: wat gebeurd er als mensen niet willen betalen. Mijn vader zei: dan moet je een incassobureau inschakelen. Ook hier had ik natuurlijk geen idee wat dat betekende. Daarom probeerde hij het met een vergelijking uit te leggen. Mijn oudere broer was namelijk helemaal gek van actiefilms, vooral als er veel geschoten werd. We keken dus ook veel films met de maffia erin. Mijn vader vergeleek een incassobureau met de maffia. Misschien niet helemaal correct, maar ik snapte het daardoor wel. Waar het om ging, is dat de maffia altijd zorgen dat mensen betalen. Hoewel ze dat niet op een goede manier doen, wordt er wel altijd betaald. Een incassobureau zorgt ervoor dat je op een legale manier je geld binnenkrijgt. Hoewel de vergelijking voor sommigen misschien vergezocht is, begreep ik hem wel. En dit maakte business natuurlijk nog interessanter voor mij.
Bedrijfsleven
Dit soort verhalen, hoe gek ze soms misschien ook lijken, zijn wel wat kinderen enthousiast maakt voor het bedrijfsleven. Er zijn namelijk veel mensen die bedrijfskunde gaan studeren, omdat ze niet weten wat ze anders moeten doen. Bedrijfskunde is een veilige optie geworden voor veel Nederlanders. Het is namelijk lekker breed, waardoor je alle kanten op kan gaan. Ook eindig je vaak met een goed betaalde baan. Dat moet ook wel met de studieschuld die we tegenwoordig met zijn allen opbouwen. Maar toch, zouden niet meer mensen bedrijfskunde moeten gaan studeren omdat ze het echt willen? Het heeft namelijk totaal geen zin dat mensen drie studies doen, puur omdat ze niet weten wat ze willen doen in het leven. Het lijkt me dat ook voor de studies waar iedereen zich voor in kan schrijven, er eigenlijk wel een soort motivatie ronde moet zijn. Dus niet heel competitief op cijfers, iedereen kan in principe wel aangenomen worden. Maar wel om te kijken of mensen de juiste motivatie hebben, zodat ze niet hun tijd verspillen. Zo worden de studies ook kwalitatief beter.
0 reacties